تأثیر تمرین استقامتی کوتاه مدت بر تظاهر ژن abca۱ کبدی و انتقال معکوس کلسترول در موش ویستار نر

مقدمه: فرایند انتقال معکوس کلسترول شامل جمع آوری کلسترول اضافی از بافت های پیرامونی و بازگرداندن آن به کبد به منظور تشکیل صفرا است. این فرایند شامل خروج کلسترول و فسفولیپید از سلول توسط ناقل جعبه ای وابسته به آدنوزین تری فسفات (abca1) به آپولیپوپروتئین های a-i برای تشکیل لیپوپروتئین های پرچگال پری بتای صفحه ای و در نهایت استریفه شدن کلسترول توسط آنزیم پلاسمایی لسیتین کلسترول آسیل ترانسفراز برای تشکیل لیپوپروتئین های پرچگال (hdl) کروی است. اثر تمرین استقامتی میان مدت بر تظاهر ژن abca1 نشان داده شده است. مطالعه ی حاضر به بررسی اثر تمرین استقامتی کوتاه مدت بر تظاهر ژن abca1، سطح آپولیپوپروتئین a-i، سطح لیپوپروتئین های پرچگال پری بتا، فعالیت آنزیم لسیتین کلسترول آسیل ترانسفراز و سطح لیپوپروتئین پرچگال سرم می پردازد. به این منظور 28 سر موش صحرایی نر (14 سر گروه شاهد، 14 سر گروه مورد) از نژاد ویستار برای مدت 3 هفته با شدت 26 متر در دقیقه و به مدت 90 دقیقه، 5 روز در هفته روی نوارگردان تمرین کردند. یافته ها: به روشنی نشان داد که تظاهر ژن abca1 در گروه مورد به طور معنی داری بیشتر از شاهد بود. یافته های مطالعه در خصوص سایر عوامل کلیدی در روند انتقال معکوس کلسترول حاکی از عدم تغییر آپولیپوپروتئین a-i، افزایش معنی دار در غلظت پلاسمایی لیپوپروتئین پرچگال پری بتا (01/0=p)، فعالیت آنزیم لسیتین کلسترول آسیل ترانسفراز (04/0=p) و در نهایت، افزایش غلظت لیپوپروتئین پرچگال (004/0=p) است. یافته های این مطالعه به روشنی نشان می دهد که 3 هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط تأثیر مثبت معنی داری بر روند انتقال معکوس کلسترول و در نهایت پیشگیری از بروز تصلب شراین دارد.